Geometria wykreślna
Informacje ogólne
Kod przedmiotu: | WMEMLWSI-61-GW |
Kod Erasmus / ISCED: | (brak danych) / (brak danych) |
Nazwa przedmiotu: | Geometria wykreślna |
Jednostka: | Wydział Inżynierii Mechanicznej |
Grupy: | |
Punkty ECTS i inne: |
(brak)
|
Język prowadzenia: | polski |
Forma studiów: | stacjonarne |
Rodzaj studiów: | I stopnia |
Rodzaj przedmiotu: | obowiązkowy |
Forma zajęć liczba godzin/rygor: | W 12/zaliczenie ; C 16/zaliczenie ; Razem: 28 |
Przedmioty wprowadzające: | Matematyka / wymagania wstępne: zagadnienia geometrii elementarnej |
Programy: | semestr studiów - 1 / kierunek – Mechanika i Budowa Maszyn / specjalność – wszystkie specjalności |
Autor: | dr inż. Janusz Mierzyński |
Bilans ECTS: | 1. Udział w wykładach /12 2. Udział w ćwicz. audytoryjnych /16 3. Samodzielne studiowanie tematyki wykładów / 9,6 4. Samodzielne przygotowanie do ćwiczeń / 16 5. Udział w konsultacjach / 4,2 6. Przygotowanie do zaliczenia / 11,2 7. Sumaryczne obciążenie pracą studenta 69 / 30 = 2,3 = 2,5 pkt ECTS 8. Zajęcia z udziałem nauczycieli 32,2 / 30 = 1,07 = 1 pkt ECTS 9. Zajęcia o charakterze praktycznym 32 / 30 = 1,07 = 1 pkt ECTS |
Skrócony opis: |
Geometria wykreślna zajmuje się badaniem własności figur geometrycznych przedstawiając uzyskane wyniki w sposób graficzny na płaszczyźnie rysunku. Omówiono ogólne zasady rzutowania równoległego. W oparciu o te zasady przedstawiono praktyczne metody wzajemnie jednoznacznego odwzorowania przestrzeni na płaszczyznę: • rzutowanie aksonometryczne, • rzutowanie prostokątne na dwie lub więcej wzajemnie prostopadłych rzutni (rzuty Monge’a) Przedmiot kształtuje i rozwija wyobraźnię przestrzenną dając podstawy do wykonania i odczytania dokumentacji technicznej. |
Pełny opis: |
Wykłady są realizowane metodą podawczą. Tematy kolejnych zajęć (w cyklu dwugodzinnym): 1. Wiadomości wstępne. Rzutowanie równoległe – niezmienniki. Rzuty prostokątne na dwie lub więcej rzutni. Odwzorowanie punktu, prostej i płaszczyzny. Przynależność elementów. Szczególne położenia prostych i płaszczyzn. 2. Elementy wspólne. Równoległość i prostopadłość. 3. Transformacja układu odniesienia. Obrót punktu dookoła prostej. Kład boczny płaszczyzny rzutującej oraz kład płaszczyzny w położeniu ogólnym. 4. Krzywe stopnia II. Powierzchnie obrotowe, równik i południk główny oraz boczny tej powierzchni. Przynależność punktu do powierzchni obrotowej. Przekroje powierzchni obrotowych. 5. Przenikanie powierzchni obrotowych: metoda płaszczyzn, metoda kul współśrodkowych oraz rozpad linii przenikania. Rozwinięcia powierzchni obrotowych. 6. Układy aksonometryczne stosowane w praktyce. Ćwiczenia poświęcono utrwaleniu pojęć i konstrukcji przedstawionych na wykładzie do rozwiązywania konkretnych zadań projektowych z wykorzystaniem tradycyjnych metod kreślenia. Stanowią podstawę do wydania zadań domowych. Tematy kolejnych zajęć: 1. Elementy wspólne. Równoległość i prostopadłość / 2 godz. 2. Kreślenie trzech rzutów wielościanu z otworem lub wycięciem/2 godz. 3. Wyznaczanie linii przenikania wielościanów / 2 godz. 4. Transformacja układu odniesienia. Obrót punktu dookoła prostej. Kład boczny płaszczyzny rzutującej oraz kład płaszczyzny w położeniu ogólnym / 4 godz. 5. Trzy rzuty powierzchni obrotowej z otworem lub wycięciem / 2 godz. 6. Przenikanie powierzchni obrotowych: metoda płaszczyzn, metoda kul współśrodkowych oraz rozpad linii przenikania. Rozwinięcia powierzchni obrotowych / 2 godz. 7. Kolokwium sprawdzające / 2 godz. |
Literatura: |
Podstawowa: 1. Bieliński A.: Geometria wykreślna. Oficyna wydawnicza Politechniki Warszawskiej, Warszawa 2006. 2. Bieliński A.: Grafika Inżynierska. Cz. 1 - Geometria wykreślna. WAT, Warszawa, 2002. 3. Bieliński A. Mierzyński J. Telega J: Geometria wykreślna teoria, przykłady, zadania. WAT, Warszawa, 2013. Uzupełniająca: 1. Grochowski B.: Geometria wykreślna z perspektywą stosowaną, PWN, Warszawa, 1995. 2. Otto F., Otto E.: Podręcznik geometrii wykreślnej, PWN, Warszawa, 1994. 3. Jankowski W.: Geometria wykreślna, PWN, Warszawa, 1975. 4. Lewandowski Z.: Geometria wykreślna. PWN, Warszawa, 1978. |
Efekty uczenia się: |
GW_W1 - ma wiedzę w zakresie geometrii wykreślnej i grafiki inżynierskiej, w tym niezbędną do zrozumienia zasad oznaczania cech, odwzorowania i wymiarowania, graficznego przedstawiania połączeń elementów maszyn, stosowania normalizacji w zapisie konstrukcji oraz zna programy komputerowe służące do projektowania / K_W 04+++ GW_U1 - potrafi pozyskiwać informacje z literatury, baz danych i innych źródeł, także w języku angielskim, potrafi integrować uzyskane informacje, dokonywać ich interpretacji, a także wyciągać wnioski oraz formułować i uzasadniać opinie /K_U01+ GW_U2 - ma umiejętność samokształcenia się, m.in. w celu podnoszenia kwalifikacji zawodowych / K_U05+ GW_K1- rozumie potrzebę i zna możliwości ciągłego dokształcania się (studia II stopnia, studia podyplomowe, kursy), potrafi inspirować i organizować proces podnoszenia kwalifikacji zawodowych osobistych i innych osób / K_K01+ GW_K2 - potrafi określać priorytety służące realizacji określonego przez siebie lub innych zadania / K_K04+ |
Metody i kryteria oceniania: |
Przedmiot zaliczany jest na podstawie: zaliczenia w formie pisemnego kolokwium obejmującego zakres przedstawiony w opisie przedmiotu. Ćwiczenia zaliczane są na podstawie: ocen bieżących oraz wyników zadań domowych dotyczących kreślenie trzech rzutów wielościanu i powierzchni obrotowej z wycięciem. Warunkiem dopuszczenia do zaliczenia jest pozytywna ocena z ćwiczeń audytoryjnych. efekty W1, U1, U2, K1, K2 - sprawdzenie sposobu rozwiązywania problemów związanych z wykreśleniem zadań rysunkowych w czasie ćwiczeń audytoryjnych oraz w zadaniach domowych; efekty W1 - sprawdzenie sposobu rozwiązywania zadań rysunkowych podczas zaliczenia (kolokwium); |
Właścicielem praw autorskich jest Wojskowa Akademia Techniczna.