Budowa pojazdów kołowych 1

stacjonarne

I stopnia

obowiązkowy

W 30/+, C 24/+, L 4/z razem: 58 godz., 5 pkt ECTS

Budowa pojazdów: zna ogólną budowę i działanie podstawowych zespołów i układów pojazdu.

Grafika inżynierska: potrafi wykorzystać znormalizowane elementy rysunku technicznego i posiada umiejętność czytania rysunku technicznego części maszyn.

Materiały konstrukcyjne w budowie maszyn 1 i 2: znajomość możliwości kształtowania struktury i własności materiałów metodami technologicznymi, warunków pracy oraz mechanizmów zużycia.

III semestr / Mechanika i budowa maszyn / Specjalność: czołgowo-samochodowa

dr inż. Marcin WIECZOREK

Aktywność / obciążenie studenta w godz.

1. Udział w wykładach / 30

2. Udział w ćwiczeniach audytoryjnych / 24

3. Udział w ćwiczeniach laboratoryjnych / 4

4. Udział w ćwiczeniach projektowych / …..

5. Udział w seminariach / …..

6. Samodzielne studiowanie tematyki wykładów / 24

7. Samodzielne przygotowanie do ćwiczeń audytoryjnych / 24

8. Samodzielne przygotowanie do ćwiczeń laboratoryjnych / 4

9. Samodzielne przygotowanie do ćwiczeń projektowych / …..

10. Samodzielne przygotowanie do seminarium / …..

11. Udział w konsultacjach / 8,7

12. Przygotowanie do egzaminu / …..

13. Przygotowanie do zaliczenia / 23,2

14. Udział w egzaminie / …..

Sumaryczne obciążenie pracą studenta:

141,9 godz. / 4,73 ECTS, przyjęto 5,0 ECTS

Zajęcia z udziałem nauczycieli (1+2+3+4+5+11+14): 66,7 godz./ 2,5 ECTS

Zajęcia powiązane z działalnością naukową (Suma 1÷10) 110,0 godz./ 3,5 ECTS

Struktura parku samochodowego SZ RP i innych armii NATO. Budowa i działanie mechanizmów układu napędowego w wybranych kołowych pojazdach wojskowych. Ramy, zawieszenie i ogumienie pojazdów wojskowych, pojazdy ze zmienną liczbą osi. Budowa i działanie mechanizmu kierowniczego i zwrotniczego. Układ pneumatyczny. Budowa i działanie mechanizmów hamowania bębnowych i tarczowych w samochodach ciężarowych, hamulce pomocnicze i długotrwałego działania w wybranych wojskowych pojazdach kołowych. Nadwozia pojazdów wojskowych. Budowa układów przyczep i naczep, urządzenia sprzęgające. Historia rozwoju i charakterystyka konstrukcji samochodów opancerzonych i kołowych transporterów opancerzonych. Konstrukcja nadwozia, rozmieszczenie elementów, przeznaczenie luków KTO Rosomak oraz HMMWV. Układ napędowy, zawieszenie i ogumienie KTO Rosomak. Budowa i działanie układów. Wyposażenie specjalne zwiększające zdolność do pokonywania terenu przez KTO Rosomak (wciągarka, pływanie itp.).

Wykłady /metody dydaktyczne

Wykłady prowadzone są metodą podającą lub konwersatoryjną, z wykorzystaniem materiałów poglądowych związanych z ich tematyką, w tym prezentacji multimedialnych. Tematy kolejnych zajęć to:

1. Struktura oraz środki transportu kołowego w SZ RP i NATO/ 2

Pojęcie i podział na klasy mobilności. Wymagania techniczne i taktyczne. Grupy pojazdów WP.

2. Układ napędowy pojazdów kołowych grup I÷V / 4

Sprzęgła, skrzynie biegów typu S oraz R, skrzynie rozdzielcze, przeguby, mosty napędowe, blokada mechanizmu różnicowego zwolnice. Schematy kinematyczne i przegląd budowy.

3. Układ jezdny wojskowych środków transportu drogowego / 2

Rodzaje ram. Zawieszenie zależne z metalowymi i pneumatycznymi elementami sprężystymi. Schematy, przenoszenie sił, zalety i wady stosowanych rozwiązań. Opony samochodów wojskowych.

4. Układ kierowniczy środków transportu drogowego / 2

Mechanizm zwrotniczy i kierowniczy – wymagania, zadania, budowa i działanie w pojazdach wieloosiowych. Przekładnie kierownicze. Mechanizmy wspomagania – budowa i działanie

5. Układ pneumatyczny współczesnych samochodów ciężarowych / 2

Elementy układu przygotowania i gromadzenia powietrza. Wykorzystanie powietrza w układach wspomagania pracy kierowcy.

6. Układ hamulcowy samochodów ciężarowo-osobowych i ciężarowych / 2

Mechanizmy hamowania. Hydrauliczna pompa hamulcowa. Zawór główny i siłowniki pneumatyczne.

7. Nadwozia pojazdów wojskowych i ich przystosowanie do działania w obszarach o podwyższonym zagrożeniu. / 2

Rodzaje kabin. Cechy konstrukcyjne nadwozi o zwiększonym stopniu ochrony.

8. Historia rozwoju oraz ogólna budowa samochodów opancerzonych i kołowych transporterów opancerzonych / 2

Rys historyczny rozwoju kołowych pojazdów opancerzonych. Przegląd charakterystycznych rozwiązań konstrukcji pojazdów współczesnych. Przewidywane tendencje rozwojowe.

9. Budowa i działanie podstawowych układów silnika KTO Rosomak / 3

Schematy funkcjonalne układów smarowania, chłodzenia, zasilania paliwem, podgrzewacz – rozmieszczenie elementów w kadłubie.

10. Budowa i działanie układu napędowego KTO Rosomak / 2

Automatyczna skrzynia biegów, skrzynia rozdzielcza, przekładnie mostowe, wały i przeguby, zwolnice.

11. Układ kierowniczy i hamulcowy KTO Rosomak / 3

Budowa układu zwrotniczego, mechanizm kierowniczy, rozmieszczenie i działanie układu wspomagania. Hydrauliczny moduł sterujący. Budowa i działanie mechanizmów hamowania. Hamulec postojowy.

12. Kadłub, układ jezdny i ogumienie KTO Rosomak / 2

Budowa kadłuba, wspornik zintegrowany, budowa i działanie zawieszenia (wahacze, element sprężysto-tłumiący, zmiana wysokości położenia nadwozia, koło z wkładką)

13. Układy zwiększające zdolność do pokonywania terenu przez KTO Rosomak / 2

Budowa i działanie wciągarki, układu CPK, przystosowanie do pokonywania przeszkody wodnej pływaniem itp.

Ćwiczenia /metody dydaktyczne

Ćwiczenia prowadzone są metodą praktyczno-problemową w formie przeglądu rozwiązań z wykorzystaniem sprzętu technicznego i ćwiczeń obliczeniowych.

1. Klasyfikacja i charakterystyka techniczna pojazdów użytkowanych w SZ RP / 2

Zapoznanie z podstawowymi pojazdami użytkowanymi w WP.

2. Klasyfikacja i charakterystyka techniczna pojazdów użytkowanych w NATO / 1

Zapoznanie z podstawowymi pojazdami użytkowanymi w armii USA i Niemiec.

3. Przegląd budowy mechanizmów układu napędowego. / 3

Budowa i działanie sprzęgła pchanego, ciągniętego. Mechanizmy wspomagania wyłączaniem sprzęgła. Skrzynia biegów typu R i S – przegląd budowy, szkice kinematyczne. Automatyczna skrzynia biegów (Allison i ZF). Mosty napędowe. Mechanizm różnicowy (międzyosiowy i międzykołowy) i jego blokowanie.

4. Przegląd budowy mechanizmów układu napędowego. Obliczanie przełożeń / 2

Obliczanie przełożeń dla skrzyń S i R. Przekładnia planetarna. Obliczenie przełożeń na podstawie schematów skrzyń biegów, zwolnic.

5. Budowa i działanie wybranych mechanizmów układu kierowniczego wojskowych pojazdów kołowych / 2

6. Budowa i działanie wybranych mechanizmów układu hamulcowego wojskowych pojazdów kołowych. Hamulec długotrwałego działania / 2

7. Przegląd rozwiązań układu jezdnego samochodów grupy I-V (ćwiczenia ze sprzętem) / 2

8. Budowa i działanie układu chłodzenia, smarowania i zasilania silnika KTO Rosomak / 2

9. Budowa i działanie układu pneumatycznego i hydraulicznego KTO Rosomak / 2

10. Budowa i działanie układów jezdnego, kierowniczego, hamulcowego KTO Rosomak / 2

11. Ogólny układ konstrukcyjny KTO Rosomak. Rozmieszczenie elementów układów silnika i pojazdu (ćwiczenia ze sprzętem) / 2

12. Miejsce pracy kierowcy KTO Rosomak (ćwiczenia ze sprzętem) / 2

Laboratoria /metody dydaktyczne

Laboratoria prowadzone są z wykorzystaniem ćwiczeń praktycznych.

1. Manewry pojazdu - wyznaczenie szerokości pasa ruchu i minimalnego promienia zawracania zespołu samochodu z przyczepą/naczepą / 2

Pomiary praktyczne z określenia potrzebnej szerokości korytarza dla ruchu pojazdu z przyczepą (modyfikacja kątów skrętu kół pojazdu ciągnącego). Ćwiczenia obliczeniowe dla samochodu z naczepą na podstawie parametrów geometrycznych zespołu pojazdów.

2. Przegląd budowy i wykorzystanie układów specjalnych KTO Rosomak / 2

Wykorzystanie praktyczne układów umożliwiających pływanie, samoewakuację, pokonywanie grząskiego terenu.

Podstawowa:

• Praca zbiorowa, Eksploatacja wojskowych pojazdów mechanicznych. Cz.1. Skrypt WAT, Warszawa 1987.

• L.Prochowski, A.Żuchowski, Samochody ciężarowe i autobusy, WKiŁ, Warszawa 2004 lub kolejne.

• P.Fundowicz, M.Radzimierski, M.Wieczorek, Podwozia i nadwozia pojazdów samochodowych, WSIP, Warszawa 2013 lub kolejne.

• Kołowy Transporter Opancerzony 8x8 Rosomak, Instrukcja eksploatacji. Opis i użytkowanie, WZM Siemianowice Śląskie, 2006.

Uzupełniająca:

• Instrukcje pojazdów wojskowych, Wydawnictwo MON.

• J.Reimpell, Podwozia samochodów. Podstawy konstrukcji, WKiŁ, Warszawa 2004.

• M.Zając, Układy przeniesienia napędu samochodów ciężarowych i autobusów, WKiŁ, Warszawa 2003.

• Prochowski L., Żuchowski A., Technika transportu ładunków, WKŁ, 2009.

• Czasopisma techniczno-wojskowe (Nowa Technika Wojskowa, Raport- Wojsko-Technika-Obronność, Przegląd Sił Zbrojnych, Samochody Specjalne, Wojsko i Technika, Technika i Vooruzenie, Military Technology).

Symbol i nr efektu modułu / efekt kształcenia / odniesienie do efektu kierunkowego

W1 / Ma zaawansowaną wiedzę w zakresie budowy pojazdów kołowych użytkowanych w SZ RP / W_38T01_1, K_W_08

W2 / Zna właściwości bojowe i techniczne pojazdów kołowych w SZ RP oraz armii innych państw / W_38T01_1, W_SW_2

U1 / Potrafi oceniać właściwości bojowe i techniczne pojazdów kołowych, w tym dobierać je do realizowanych zadań bojowych i transportowych / U_38T01_1

U2 / Potrafi wykorzystać pojazdy kołowe do prowadzenia działań wojskowych / U_38T01_6, U_SW_2, K_U_19

U3 / Potrafi przygotować i przedstawić prezentację dotyczącą szczegółowych zagadnień z budowy pojazdów kołowych / U_38T01_8, K_U_04

K1 / Jest gotów do samokształcenia i rozwijania swojej wiedzy w zakresie budowy pojazdów kołowych / K_38T01_4, K_SW_1, K_K01

K2 / Jest gotów do wykorzystania wiedzy specjalistycznej do rozwiązywania problemów związanych z użytkowaniem pojazdów kołowych, jest świadomy odpowiedzialności za powierzony sprzęt / K_38T01_5, K_SW_5, K_K01

Przedmiot zaliczany jest na podstawie: zaliczenia.

Ćwiczenia audytoryjne zaliczane są na podstawie: ocen bieżących z odpowiedzi ustnych i pisemnych, ocen z realizowanych zadań, opracowań

Ćwiczenia laboratoryjne zaliczane są na podstawie: bieżących ocen sprawdzających wiedzę i opracowanego sprawozdania.

Zaliczenie jest prowadzone w formie cząstkowych sprawdzianów pisemnych.

Warunkiem koniecznym do zaliczenia jest uzyskanie ocen pozytywnych z ćwiczeń i zajęć laboratoryjnych.

Osiągnięcie efektu W1, W2, U1 – weryfikowane jest podczas pisemnych zaliczeń;

Osiągnięcie efektu U1, U2, K1 – sprawdzane jest podczas konwersacji na wykładzie i realizacji ćwiczeń;

Osiągnięcie efektu W1, U1, K2 – sprawdzane jest podczas zająć praktycznych na ćwiczeniach i zajęciach laboratoryjnych.

Oceny osiągnięcia zakładanych efektów kształcenia:

Ocenę bardzo dobrą otrzymuje student, który osiągnął zakładane efekty kształcenia na poziomie 91-100%.

Ocenę dobrą plus otrzymuje student, który osiągnął zakładane efekty kształcenia na poziomie 81-90%.

Ocenę dobrą otrzymuje student, który osiągnął zakładane efekty kształcenia na poziomie 71-80%.

Ocenę dostateczną plus otrzymuje student, który osiągnął zakładane efekty kształcenia na poziomie 61-70%.

Ocenę dostateczną otrzymuje student, który osiągnął zakładane efekty kształcenia na poziomie 51-60%.

Ocenę niedostateczną otrzymuje student, który osiągnął zakładane efekty kształcenia na poziomie równym lub niższym niż 50%.

Ocenę uogólnioną zal. otrzymuje student, który osiągnął zakładane efekty kształcenia na poziomie wyższym niż 50%.

Ocenę uogólnioną nzal. otrzymuje student, który osiągnął zakładane efekty kształcenia na poziomie równym lub niższym niż 50%.