Modelowanie maszyn
Informacje ogólne
Kod przedmiotu: | WMEMBCSM-52-MM |
Kod Erasmus / ISCED: | (brak danych) / (brak danych) |
Nazwa przedmiotu: | Modelowanie maszyn |
Jednostka: | Wydział Inżynierii Mechanicznej |
Grupy: | |
Punkty ECTS i inne: |
(brak)
|
Język prowadzenia: | polski |
Forma studiów: | niestacjonarne |
Rodzaj studiów: | II stopnia |
Rodzaj przedmiotu: | obowiązkowy |
Forma zajęć liczba godzin/rygor: | W 16/x ; C 8/+ ; L 12/+; Razem: 36 |
Przedmioty wprowadzające: | Maszyny inżynieryjno-budowlane. Obciążenia maszyn w procesie roboczym. Właściwości ośrodków urabiania (grunty). Mechanika analityczna. Równania różniczkowe zwyczajne II stopnia. Zasada prac przygotowawczych. Zasada d’Alamberta. Równania Lagrange’a I i II rodzaju. |
Programy: | semestr 2 / Mechanika i budowa maszyn / wszystkie specjalności |
Autor: | prof. dr hab. inż. Stanisław KONOPKA / WME |
Bilans ECTS: | . Udział w wykładach /26 2. Udział w laboratoriach /18 3. Udział w ćwicz. audytoryjnych /12 4. Udział w projektach /0 5. Udział w seminariach /0 6. Samodzielne studiowanie tematyki wykładów / 21 7. Samodzielne przygotowanie do laboratoriów / 18 8. Samodzielne przygotowanie do ćwiczeń / 12 9. Samodzielne przygotowanie do seminarium / 0 10. Samodzielne przygotowanie do projektów / 0 11. Udział w konsultacjach (1+2+3+4+5) / 8,4 12. Przygotowanie do egzaminu/zaliczenia (1+2+3+4+5) / 22,4 13. Przygotowanie do zaliczenia (1+2+3+4+5) / 0 14. Udział w egzaminie / 2 15. Sumaryczne obciążenie pracą studenta ( poz. 1÷14) 139,8 / 30 = 4,66 = 4,0 pkt ECTS 16. Zajęcia z udziałem nauczycieli ( poz. 1+2+3+4+5 +11+14): 66,4 / 30 = 2,2 = 2 pkt ECTS 17. Zajęcia o charakterze praktycznym ( poz. 2+3+4+5+7+8+9+10) 60/ 30 = 2,0 = 2 pkt ECTS |
Skrócony opis: |
Zasady modelowania układów mechanicznych. Uproszczenia układów rzeczy-wistych, model fizyczny i matematyczny. Sprężystość i tłumienie układów. Energia kinetyczna, potencjalna i rozpraszania (dyssypacji). Procesy deter-ministyczne i losowe w układach mechanicznych. Linearyzacja charakterystyk układów nieliniowych. Podstawy dynamiki układów o zmiennej masie. Modele układów mechanicznych, hydraulicznych, elektromechanicznych. Analogie mechaniczno-elektryczne. Modelowanie obciążeń maszyn i pojazdów podczas ruchu. |
Pełny opis: |
Wykład 1. Zasady modelowania układów mechanicznych – 2h 2. Metody formułowania równań ruchu, model fizyczny i matematyczny – 2h 3. Modelowanie układów mechanicznych – 2h 4. Metody linearyzacji charakterystyk układów nieliniowych – 2h 5. Model pojazdu w ruchu postępowym – 2h 6. Modelowanie hydrostatycznych układów napędowych – 2h 7. Modele hydrostatycznego układu otwartego i zamkniętego – 2h 8. Modelowanie maszyny roboczej w procesie pracy – 2h Ćwiczenia 1. Model fizyczny i matematyczny prostych elementów mechanicznych – 2h 2. Rozwiązywanie równań ruchu modeli mechanicznych - 2h 3. Model prostego układu napędowego – 2h 4. Modele fizyczne i matematyczne redukowanych układów mechanicznych -2h Laboratoria 1. Modelowanie par kinematycznych, więzów i obciążeń zewnętrznych – 2h 2. Modelowanie i analiza układów mechanicznych – 2h 3. Modelowanie podatności układów zawieszeń pojazdów w ruchu postępowym – 2h 4. Zasady tworzenia schematów funkcjonalnych modeli – 2h 5. Proces tworzenia modelu metodą układów wieloczłonowych – 2h 6. Modelowanie hydrostatycznych układów napędowych – 2h |
Literatura: |
podstawowa: Konopka S., Łopatka M.J.: Modelowanie ruchu maszyn. WAT. Warszawa 2005 Borkowski W., Konopka S., Prochowski L.: Dynamika maszyn. WNT. Warszawa 1996 Osiecki J. W.: Dynamika maszyn. WNT. Warszawa 1996 uzupełniająca: Cannon R. H. jr: Dynamika układów fizycznych. PWN. Warszawa 1996 Macduff J.W., Currevi J.R.: Drgania w technice. PWN. Warszawa 1970 Praca zbiorowa: Współczesne zagadnienia dynamiki maszyn. WN im. Ossolińskich. Wrocław 1976 Bendat J. S., Piersol A. G.: Metody analizy i pomiaru sygnałów losowych. PWN. Warszawa 1976 Wojtyra M., Frączek J.: Metoda układów wieloczłonowych w dynamice mechanizmów. PWN. Warszawa 2007 Kruszewski J., Wittbradt E., Walczyk Z.: Drgania układów mechanicznych w ujęciu komputerowym. Tom II. WNT. Warszawa 1993 |
Efekty uczenia się: |
W1 - ma rozszerzoną wiedzę do modelowania i obliczeń inżynierskich złożonych układów mechanicznych z wykorzystaniem metod numerycznych/K_W01 W2 - ma uporządkowaną podbudowaną wiedzę z zakresu modelowania wspomagającego projektowanie maszyn/K_W04 U1 - potrafi porozumieć się przy użyciu różnych technik w środowisku zawodowym/ K_U02 U2 - potrafi posługiwać się technikami komputerowymi, wykorzystywać poznane metody i modele matematyczne do analizy i oceny działania elementów i zespołów maszyn i pojazdów/K_U07 U3 - potrafi dokonać analizy sygnałów i prostych systemów przetwarzania sygnałów/K_U11 K1 - potrafi dokonać krytycznej analizy sposobu funkcjonowania istniejących rozwiązań technicznych w szczególności urządzeń, obiektów i systemów/K_U20 |
Metody i kryteria oceniania: |
Przedmiot zaliczany jest na podstawie: egzaminu Ćwiczenia zaliczane są na podstawie: analitycznego rozwiązywania otrzymanego zadania; Ćwiczenia laboratoryjne są zaliczane na podstawie raportu i opraco-wania modelu otrzymanego członu czy układu mechanicznego; Egzamin jest prowadzony w formie pisemno-ustnej i dotyczy opracowania modelu pojazdu, maszyny lub układu.; warunkiem dopuszczenia do egzaminu jest uzyskanie oceny pozytywnej z ćwiczeń i laboratorium efekty W1, W2, U1 sprawdzane są na ćwiczeniach; efekty W1,W2, U1, U2, U3 – sprawdzane podczas sprawozdań z zajęć laboratoryjnych; efekty W1, W2, U1, U2, K1 - sprawdzane podczas egzaminu; laboratoryjnych; efekty W1, W2, U1, U2, K1 - sprawdzane podczas egzaminu; |
Właścicielem praw autorskich jest Wojskowa Akademia Techniczna.