Systemy zarządzania bezpieczeństwem infrastruktury krytycznej

stacjonarne

II stopnia

wybieralny

W 16/+ ; C 14/ Razem: 30 (16 godzin wykładów zaliczanych na ocenę;

14 godzin ćwiczeń audytoryjnych, zaliczanych na zal.)

BRAK

Bezpieczeństwo Narodowe / Zarządzanie systemami reagowania kryzysowego

dr Krzysztof Szwarc

Aktywność / obciążenie studenta w godz. (wg. arkusza Bilans ECTS)

1. Udział w wykładach / 16

2. Udział w ćwiczeniach audytoryjnych / 14

3. Udział w ćwiczeniach laboratoryjnych / …..

4. Udział w seminariach / …..

5. Samodzielne studiowanie tematyki wykładów / 12,8

6. Samodzielne przygotowanie do ćwiczeń audytoryjnych /14

7. Samodzielne przygotowanie do ćwiczeń laboratoryjnych / …..

8. Samodzielne przygotowanie do seminarium / …..

9. Realizacja projektu / …..

10. Udział w konsultacjach / 4,5

11. Przygotowanie do egzaminu /

12. Przygotowanie do zaliczenia / 12

13. Udział w egzaminie /

Sumaryczne obciążenie pracą studenta (1÷13):

73,3 godz. przyjęto 3 ECTS

Zajęcia z udziałem nauczycieli (1+2+3+4+9+10+13): 34,5 godz./1 ECTS

Zajęcia o charakterze praktycznym 2 ECTS

Przedmiot dotyczy zagadnień związanych z zarządzaniem krytyczną infrastrukturą państwa. W trakcie wykładów studenci zostaną zapoznani z istotą i rodzajami infrastruktury krytycznej, a także procesem ich ochrony, według norm krajowych i międzynarodowych. W trakcie ćwiczeń nabędą wiedzę dotyczącą procesu planowania i organizowania ochrony takich obiektów, ze szczególnym uwzględnieniem bezpieczeństwa fizycznego, technicznego, osobowego, prawnego i teleinformatycznego.

Wykłady / prowadzone metodą podającą: informacyjną lub konwersatoryjną, z wykorzystaniem multimedialnych środków dydaktycznych.

1. Pojęcie i rodzaje infrastruktury krytycznej - 4

Co to jest infrastruktura? Jakie rodzaje infrastruktury można wyróżnić w państwie? Co składa się na infrastrukturę krytyczną. Co stanowi o „krytyczności” elementów tego zbioru? Różne perspektywy interpretacji infrastruktury krytycznej

2. Proces zarządzania bezpieczeństwem infrastruktury krytycznej

System zarządzania bezpieczeństwem infrastruktury krytycznej. Planowanie ochrony. Organizacja procesu ochrony. Przewodzenie i monitorowanie w procesie ochrony IK. Kontrola ochrony IK.

3. Zapewnianie bezpieczeństwa i ciągłości działania infrastruktury krytycznej - 6

Komponenty systemu zapewniania bezpieczeństwa infrastruktury krytycznej. Ocena ryzyka. Zapobieganie zagrożeniom dla infrastruktury krytycznej. Zapewnianie ciągłości działania infrastruktury krytycznej

4. Programy ochrony infrastruktury krytycznej - 2

Europejski Program Ochrony Infrastruktury Krytycznej. Narodowy Program Ochrony Infrastruktury Krytycznej. Inne narodowe programy ochrony IK.

Ćwiczenia audytoryjne / prezentacja referatów przygotowanych w formie multimedialnej oraz dyskusja kierowana.

1. Identyfikacja obiektu infrastruktury krytycznej - 2

Nazwa i lokalizacja obiektu, Charakterystyka produktów i procesów realizowanych w obiekcie. Identyfikacja relacji z innymi systemami.

2. Ocena ryzyka na potrzeby ochrony infrastruktury krytycznej - 4

Identyfikacja ryzyka w działalności obiektu. Identyfikacja i ocena podatności systemu. Formułowanie scenariuszy zagrożenia. Analiza prawdopodobieństwa i skutków wystąpienia incydentu bezpieczeństwa. Wartościowanie ryzyka.

3. Ocena wpływu zakłócenia infrastruktury na działalność - 2

Rodzaje konsekwencji ponoszonych w wyniku wystąpienia zakłócenia. Skalowanie strat w zależności od czasu trwania zakłócenia. Wyznaczanie tolerowanego czasu przestoju.

4. Planowanie strategii postępowania z ryzykiem - 4

Identyfikacja wymagań dla ochrony obiektu. Planowanie zabezpieczenia fizycznego, technicznego, osobowego, prawnego i teleinformatycznego obiektu.

5. Procedury reagowania kryzysowego - 2

Struktura procedury. Podmioty uczestniczące. Warunki uruchomienia procedury. Potencjał agregowany na potrzeby reagowania kryzysowego i zapewniania ciągłości działania obiektu.

Podstawowa:

autor, tytuł, wydawnictwo, rok wydania

1. R. Wróbel, Przygotowanie podmiotów ochrony infrastruktury krytycznej w Polsce, SGSP, Warszawa 2016.

2. P. Gromek, R. Wróbel, Ochrona obiektów kluczowych. Zarządzanie kryzysowe, ryzykiem i ciągłością działania, SGSP, Warszawa 2018.

3. W. Pihowicz, Inżynieria bezpieczeństwa technicznego, WN-T, Warszawa 2008.

4. R. Radziejewski, Ochrona infrastruktury krytycznej. Teoria a praktyka, PWN, Warszawa 2014.

5. J. Jaźwiński, K. Ważyńska – Fiok, Bezpieczeństwo systemów, PWN, Warszawa 1993.

6. S. Denczew, Infrastruktura komunalna i jej zarządzanie w sytuacjach kryzysowych, SGSP, Warszawa 2016.

Uzupełniająca:

1. J. Rut, T. Wołczański, Wybrane zagadnienia technicznych systemów zabezpieczeń obiektów, PO, Opole 2014.

2. A. Gembalska – Kwiecień, Czynnik ludzki w zarządzaniu bezpieczeństwem pracy w przedsiębiorstwie. Wybrane zagadnienia, PŚl, Gliwice 2017.

3. R. Maciejewski, Problemy ochrony infrastruktury krytycznej - narracje prawne i politologiczne, FNCE, Poznań 2019.

4. R. Radziejewski, S. Siudalski, Ochrona osób i mienia, WAT, Warszawa 2013.

5. A. Tyburska, Ochrona infrastruktury krytycznej : zarys problematyki , WSPol, Szczytno 2012.

6. G. Krasnodębski, Modelowanie systemu zarządzania bezpieczeństwem infrastruktury krytycznej państwa, AMW, Gdynia 2013.

W1 / zna i rozumie w pogłębionym stopniu sposób funkcjonowania i zarządza-nie procesami zapewniania bezpieczeństwa infrastruktury krytycznej, rolę człowieka jako podmiotu określającego zasady ich ochrony / K_W07

U1 / potrafi dobierać adekwatne metody zarządzania, przydatne w procesie zapewniania bezpieczeństwa, współdziałać w ramach zespołu, a w razie potrzeby kierować jego pracą / K_U08

U2 / potrafi samodzielnie zdobywać wiedzę na temat ochrony infrastruktury krytycznej, a także podnosić swoje kompetencje zawodowe, osobiste i społeczne przydatne w tym procesie / K_U09

K1 / jest gotowy do krytycznej oceny komunikatów dotyczących incydentów bezpieczeństwa oraz wyciągania z nich wniosków / K_K01

K2 / jest godów do kultywowania i rozwijania dorobku na pełnionym stanowisku oraz jest świadomy potrzeby dbałości o te wartości / K_K06

Przedmiot zaliczany jest na podstawie: oceny

Ćwiczenia audytoryjne zaliczane są na podstawie: zaliczenia uogólnionego.

Zaliczenie przedmiotu jest prowadzone w formie pisemnej lub ustnej (3 pytania otwarte)

Warunkiem dopuszczenia do zaliczenia jest zaliczenie ćwiczeń.

Osiągnięcie efektów W1 - weryfikowane jest w trakcie zaliczenia

Osiągnięcie efektu U1, U2, K1, K2 - sprawdzane jest w ramach zaliczenia ćwi-czeń audytoryjnych.

Oceny osiągnięcia zakładanych efektów kształcenia (wg. opinii Komisji WLO ds. Funkcjonowania Systemu Zapewnienia Jakości Kształcenia):

Ocenę bardzo dobrą otrzymuje student, który osiągnął zakładane efekty kształcenia na poziomie 91-100%.

Ocenę dobrą plus otrzymuje student, który osiągnął zakładane efekty kształ-cenia na poziomie 81-90%.

Ocenę dobrą otrzymuje student, który osiągnął zakładane efekty kształcenia na poziomie 71-80%.

Ocenę dostateczną plus otrzymuje student, który osiągnął zakładane efekty kształcenia na poziomie 61-70%.

Ocenę dostateczną otrzymuje student, który osiągnął zakładane efekty kształcenia na poziomie 51-60%.

Ocenę niedostateczną otrzymuje student, który osiągnął zakładane efekty kształcenia na poziomie równym lub niższym niż 50%.

Ocenę uogólnioną zal. otrzymuje student, który osiągnął zakładane efekty kształcenia na poziomie wyższym niż 50%.

Ocenę uogólnioną nzal. otrzymuje student, który osiągnął zakładane efekty kształcenia na poziomie równym lub niższym niż 50%.