Geodezyjna technika pomiarowa - sem 2

niestacjonarne

I stopnia

obowiązkowy

W 10/+, L 12/+ (Liczba godzin bezkontaktowych 20)

Bilans godzin bezkontaktowych

SEMESTR II:

- Przygotowanie do ćwiczeń laboratoryjnych 5 h

- Przygotowanie sprawozdania z laboratorium 5 h

- Przygotowanie do zaliczenia przedmiotu 10 h

geodezyjne pomiary szczegółowe, geomatyka, rachunek wyrównawczy

dyscyplina geodezja i kartografia

dr inż. Tomasz Wojciechowski

Dobór i zakres treści kształcenia oparty jest na założeniach, że student w ramach tego przedmiotu powinien nabyć umiejętności posługiwania się sprzętem pomiarowym. Jest to przewodni przedmiot na kierunku geodezja i kartografia zapoznający studentów ze specyfiką urządzeń pomiarowych oraz technik wykonywania pomiarów. Począwszy od prostych narzędzi (taśma, szpili, ruletka, węgielnica, łata) poprzez przyrządy służące pomiarom różnic wysokości (niwelator optyczny, niwelator kodowy, laserowy), odległości, kierunków (dalmierze elektroniczne, tachimetry elektroniczne). Studenci zapoznają się z budową i funkcjami poszczególnych narzędzi pomiarowych niezbędnych przy wykonywaniu pomiarów sytuacyjnych i wysokościowych. Dobór i treści kształcenia zostały oparte na założeniach edukacji permanentnej oraz metodycznych podstawach procesu wychowania i kształcenia.

Wykłady /metody dydaktyczne: Wykłady są realizowane z użyciem urządzeń multimedialnych z wykorzystaniem materiałów poglądowych związanych z ich tematyką.

Tematyka zajęć w formie wykładu:

Dla II semestru

1. Podstawowe zasady użytkowania i konserwacji instrumentów geodezyjnych. Konserwacja instrumentów geodezyjnych podczas magazynowania, transportu i w trakcie użytkowania w terenie. Warunki przechowywania sprzętu geodezyjnego. Gospodarka sprzętem geodezyjnym. Polskie Normy ISO 12858, 17123. Forma, treść, znaczenie ISO.

2. Sprawdzenie i rektyfikacja teodolitu. Sprawdzenie śrub. Sprawdzenie i rektyfikacja libel. Sprawdzenie lunety. Sprawdzenie układów osiowych (błąd kolimacji, błąd inklinacji, błąd indeksu koła pionowego).Sprawdzenie wyposażenia dodatkowego.

3. Koła podziałowe (limbusy). Wiadomości ogólne o kołach podziałowych i ich klasyfikacja. Podziały kół. Konstrukcje kół podziałowych. Systemy odczytowe. Ogólne wiadomości i charakterystyka systemów odczytowych. Noniusze. Mikroskopy odczytowe. Ogólne zasady wykonywania pomiarów.

4. Zasady wykonywania pomiarów sytuacyjnych. Celowanie.

5. Zasady wykonywania pomiarów wysokościowych. Niwelacja „w przód” i „ze środka”. Niwelacja przekrojów. Wpływ kulistości Ziemi na rezultaty wyznaczeni wysokościowych. Kompletowanie sprzętu niwelacyjnego.

Tematyka ćwiczeń laboratoryjnych:

Dla II semestru

1. Teodolit optyczny. Sprawdzenie i obsługa elementów mechanicznych i optycznych teodolitu. Sprawdzenie osprzętu dodatkowego, lunety, mikroskopu. Zasady obchodzenia się z teodolitem.

2. Teodolit optyczny. Sprawdzenie warunków l-v i Q-v oraz rektyfikacja libel alidadowych.

3. Teodolit optyczny. Sprawdzenie warunku c-h i rektyfikacja błędu kolimacji. Sprawdzenie warunku h-v, błąd inklinacji. Sprawdzenie i usunięcie błędu skręcenia krzyża kresek. Pozostałe błędy instrumentalne.

4. Teodolit optyczny. Sprawdzenie miejsca zera kręgu pionowego. Rektyfikacja błędu indeksu. Pomiar kątów poziomych, pionowych.

5. Niwelacja reperów. Niwelacja przekrojów. Niwelacja trasy. Niwelacja metodą pkt rozporoszonych

podstawowa:

1. A. Wanic. Instrumentoznawstwo geodezyjne i elementy technik pomiarowych. 2007.

2. A. Płatek. Geodezyjne dalmierze elektromagnetyczne i tachymetry elektroniczne cz.1 i 2. 1991-1992.

3. A. Płatek. Elektroniczne techniki pomiarowe w geodezji. 1995.

4. B.C. Punmia, Surveying, tom1. Firewall Media, 2005

5. S.S. Bhavikatti, Surveying and Levelling, I.K. International Pvt Ltd, 2009

6. J. Downarowicz, H. Leśniok. Polsko angielski, angielsko polski słownik terminów z zakresu geodezji, PW 2012

uzupełniająca:

1. - Beluch J., Furkacz M., Mróz J., Pokrzywa A. Badania laboratoryjne niwelatorów i precyzyjnych łat niwelacyjnych. 2008.

2. K. Holejko. Precyzyjne elektroniczne pomiary w geodezji. 1987.

3. J. Tatarczyk. Elementy optyki instrumentalnej i fizjologicznej. 1984.

4. J. Tatarczyk. Etapy rozwoju teodolitów kodowych. 1979

W1 /Ma wiedzę o trendach rozwojowych i najistotniejszych nowych osiągnięciach z zakresu dziedziny nauk technicznych i dyscypliny naukowej geodezja i kartografia, właściwych dla geodezji i kartografii i pokrewnych dyscyplin naukowych/ G2A _W05

W2 /Ma podstawową wiedzę o cyklu życia urządzeń, obiektów i systemów technicznych wykorzystywanych w geodezji i kartografii/ G2A _W06

W3 /Zna podstawowe metody, techniki, narzędzia i materiały stosowane przy rozwiązywaniu złożonych zadań inżynierskich z zakresu geodezji i kartografii/ G2A _W07

K1 /rozumie potrzebę uczenia się przez całe życie; zna możliwości dokształcania się, podnoszenia kompetencji zawodowych, osobistych i społecznych/G1A _K01

U1 /Potrafi dokonać wstępnej analizy ekonomicznej podejmowanych działań inżynierskich w geodezji i kartografii/ G2A _U14

U2 /Potrafi - zgodnie z zadaną specyfikacją - zaprojektować oraz zrealizować proste zadanie pomiarowe, system lub proces pomiarów bezpośrednich i teledetekcyjnych, bazę danych przestrzennych typowe dla geodezji i kartografii, używając właściwych metod, technik i narzędzi pomiarowych/G1A_U16

U3 /zna podstawowe zasady obsługi instrumentów elektronicznych w zakresie pomiaru, rejestracji i transmisji danych do/z komputera; organizacji i wykonywania prac związanych z pomiarami szczegółowymi na terenach o różnym pokryciu i użytkowaniu/ G1A _U07

Efekty W1, W2, W3, sprawdzane są: kolokwium i egzamin.

Efekty K1, sprawdzane są: na podstawie wyników uzyskanych z poszczególnych ćwiczeń przygotowawczych, prac domowych, ćwiczeń obliczeniowych oraz wypowiedzi pisemnych w formie sprawozdania oraz kolokwium zaliczającego laboratoria.

Efekty U1, U2, U3 sprawdzane są podczas ćwiczeń audytoryjnych i laboratoriów na podstawie wykonywanych czynności pomiarowych.

Przedmiot zaliczany jest na podstawie:

zaliczenia wykładu - po pierwszym i drugim semestrze, a egzaminu - po trzecim semestrze.

Zaliczenie jest przeprowadzane w formie pisemnej lub ustnej. Egzamin jest przeprowadzany w formie pisemnej lub pisemnej i ustnej.

Efekty uznaje się za osiągnięte, jeśli student uzyska minimum 60% punktów. Gradacja ocen:

(60-65 %) – dostateczny

(65–75 %) – dostateczny plus

(75-85%) – dobry

(85-95%) – dobry plus

(96-100%) – bardzo dobry

 Warunkiem zaliczenia laboratoriów jest poprawne wykonanie i zaliczenie wszystkich ćwiczeń laboratoryjnych przewidzianych programem studiów (w przypadku usprawiedliwionej nieobecności studenta na zajęciach prowadzący ćwiczenia ma obowiązek umożliwić studentowi wykonanie maksimum dwóch ćwiczeń instrumentalnych w ramach konsultacji) oraz zaliczenie obowiązujących sprawdzianów (pisemnych lub ustnych)

Wytyczne do wykonania zadań podaje prowadzący zajęcia.

Kryteria oceniania:

3.0 – formalnie poprawne wykonanie zadań;

3.5 – dodatkowo student potrafi odpowiedzieć na pytania wyjaśniające dotyczące wykonania zadań;

4.0 – jw. oraz student potrafi wyjaśnić, dlaczego wybrał konkretne rozwiązanie;

4.5 – jw. oraz student potrafi podać rozwiązanie alternatywne i krytycznie ocenić uzyskane wyniki;

5.0 – jw. oraz student potrafi opisowo i graficznie poprawnie udokumentować wykonanie zadania.