Fizyka I
Informacje ogólne
Kod przedmiotu: | WIGGXCNI-Fiz1 |
Kod Erasmus / ISCED: | (brak danych) / (brak danych) |
Nazwa przedmiotu: | Fizyka I |
Jednostka: | Wydział Nowych Technologii i Chemii |
Grupy: | |
Punkty ECTS i inne: |
(brak)
|
Język prowadzenia: | polski |
Forma studiów: | niestacjonarne |
Rodzaj studiów: | I stopnia |
Rodzaj przedmiotu: | obowiązkowy |
Forma zajęć liczba godzin/rygor: | W 28 / x; C 16/ +; L 16 / + |
Przedmioty wprowadzające: | Matematyka / Wymagania wstępne: podstawy rachunku wektorowego i analizy matematycznej |
Programy: | II sem / geodezja i kartografia / wszystkie specjalności |
Autor: | doc. dr inż. Wiesław Borys |
Bilans ECTS: | Udział w wykładach / 28 Samodzielne studiowanie tematyki wykładów / 16 Udział w ćwiczeniach rachunkowych / 16 Samodzielne przygotowanie się do ćwiczeń rachunkowych / 12 Udział w zajęciach lab. / 16 Samodzielne opracowanie sprawozdań laboratoryjnych / 20 Udział w konsultacjach / 8 Przygotowanie do egzaminu / 12 Udział w egzaminie / 2 Sumaryczne obciążenie pracą studenta: 130 / 5 ECTS Zajęcia z udziałem nauczycieli: 70 / 2,5 ECTS Zajęcia o charakterze praktycznym: 36 / 1.5 ECTS |
Skrócony opis: |
1) Podstawy fizyki klasycznej: - kinematyka - mechanika 2). Pola centralne: elektryczne i grawitacyjne 3) Pole magnetyczne 4) Prawa: Biota -Savarta- Laplace'a i prawo Ampera |
Pełny opis: |
Wykład / wsparty przez zobrazowanie multimedialne i pokazy fizyczne Przedmiot i metodologia fizyki.Przedmiot i podział fizyki. Wielkości fizyczne i ich pomiar. Jednostki miary. Układ SI. Podst. wiadomości o wektorach. Podst. wiadomości z rachunku różniczkowego i całkowego. 4 W; 3 C; 0 L Kinematyka punktu materialnego.Ruch bezwzględny i względny. Układ odniesienia. Ruch punktu materialnego. Prędkość ruchu. Ruch prostoliniowy jednostajny. Ruch prostoliniowy jednostajnie zmienny. Ruch krzywoliniowy. Ruch po okręgu. 4 W; 3 C; 2 L Dynamika punktu materialnego. Pierwsza i druga zasada dynamiki. Ogólne ujęcie drugiej zasady dynamiki. Trzecia zasada dynamiki. Dynamika ruchu punktu materialnego po okręgu. Siła dośrodkowa. Siła odśrodkowa reakcji. Inercjalne układy odniesienia. Transformacja Galileusza. Praca. Moc. Energia kinetyczna. Dynamika układu punktów materialnych. Środek masy. Zasada zachowania pędu. 5 W; 3 C; 2 L Mechanika ciała sztywnego. Bryła sztywna. Rodzaje ruchów bryły sztywnej. Moment siły. Moment bezwładności. Twierdzenie Steinera. Pierwsza i druga zasada dynamiki ruchu obrotowego. Moment pędu. Trzecia zasada dynamiki ruchu obrotowego. Energia kinetyczna w ruchu obrotowym. Analogia między ruchem postępowym i ruchem obrotowym. 5 W; 2 C; 4 L Pola siłowe i ich charakterystyka. Grupy i rodzaje sił. Podstawowe rodzaje odkształceń sprężystych. Energia potencjalna ciała sprężyście odkształconego. Tarcie. Prawo powszechnego ciążenia. Masa grawitacyjna i masa bezwładna. Pole grawitacyjne i jego natężenie. Ciężar ciał. Przyspieszenie ziemskie. Energia potencjalna i potencjał pola grawitacyjnego. Zasada zachowania energii. 5 W; 2 C; 4 L Ruch drgający i falowy. Ruch drgający harmoniczny. Prędkość i przyspieszenie punktu drgającego. Drgania swobodne, tłumione i wymuszone. Dodawanie drgań harmonicznych równoległych o tej samej częstotliwości. Istota ruchu falowego. Funkcja falowa. Rodzaje fal. Równanie różniczkowe ruchu falowego. Interferencja fal. Fale stojące 5 W; 3 C; 4 L Razem: 28 W; 16 C; 16 L |
Literatura: |
podstawowa: Z. Raszewski, J. Zieliński; T. Kostrzyński. Wybrane zagadnienia z fizyki, Podręcznik Akademicki, Bel Studio sp.zoo 2002 A.W. Astachow i inni: Kurs fizyki, T.1-3, WNT Warszawa 1998-99 J. Massalski, M. Massalska: Fizyka dla inżynierów, cz. I i II, WNT, Warszawa 1975-1980 , lub późniejsze. M. Demianiuk: Wykłady z fizyki dla inżynierów cz. I, II, i III, Wyd. WAT 2001 uzupełniająca: K. Sierański i inni - Repetytorium z Fizyki – Kurs powtórkowy dla studentów I roku i uczniów szkół średnich. Scripta Wrocław 2003r K. Sierański i inni - Fizyka – Wzory i prawa z objaśnieniami część I, II, III. Skrypt do zajęć z fizyki dla studentów I i II roku WYŻSZYCH UCZELNI. Scripta Wrocław 2005r K. Sierański i inni - Fizyka – zadania z rozwiązaniami cześć I i II – Skrypt do ćwiczeń z fizyki dla studentów I roku WYŻSZYCH UCZELNI. Scripta Wrocław 2000r David Halliday, Robert Resnick, Jearl Walker, Podstawy fizyki. T. 1-5, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2005/2006. Jearl Walker, Podstawy fizyki. Zbiór zadań. Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2005. Cz. Bobrowski, Fizyka, WNT, Warszawa 1997. Tomasz Kostrzyński, Jolanta Rutkowska, Konrad Zubko, Ćwiczenia laboratoryjne z fizyki, Skrypt WAT, Warszawa 2007. Zbigniew Raszewski, Jolanta Rutkowska, Jarosław Rutkowski, Fizyka ogólna. Przykłady i za-dania z fizyki, cz. I. Rozwiązania i odpowiedzi do zadań z fizyki, cz.II. Skrypt WAT, Warszawa 1997. |
Efekty uczenia się: |
W1 Ma wiedzę w zakresie podstaw fizyki klasycznej, kwantowej. Zna prawa rządzące ww. działami fizyki i związki między nimi. K_W01 W2 Zna podstawowe metody rozwiązywania zadań z fizyki K_W01 W3 Zna metody pomiaru wybranych wielkości fizycznych, oraz pod-stawy metrologii K_W02, K_W11 U1 Umie rozpoznać i wyjaśnić proste zjawiska z punktu widzenia fizycznego, znajdować powiązanie pomiędzy różnymi zjawiskami K_U08 U2 Potrafi rozwiązać proste zadania bazujące na podstawowych prawach fizyki, rachunku wektorowym, różniczkowym i całkowym K_U08 U3 Umie zbudować prosty układ pomiarowy zgodnie z zadanym schematem i specyfikacją , oraz przeprowadzić pomiary i je opracować określając niepewności, a także zinterpretować uzyskane wyniki w kontekście posiadanej wiedzy fizycznej K_U08 U4 Ma umiejętność samokształcenia się K_U08, K_U05, K_U01 K1 Potrafi pracować i współdziałać w grupie dla optymalizacji osiągnięcia postawionego celu K_K03, K_K01, |
Metody i kryteria oceniania: |
Przedmiot zaliczany jest na podstawie pozytywnej oceny z egzaminu ustnego po uprzednim zaliczeniu ćwiczeń rachunkowych i ćwiczeń laboratoryjnych. Ćwiczenia rachunkowe zaliczane są na podstawie pozytywnej oceny z pisemnego sprawdzianu końcowego. Ćwiczenia laboratoryjne zaliczane są na podstawie pozytywnej oceny końcowej z wykonania zestawu ćwiczeń przewidzianych w planie Laboratorium Fizycznego. Efekty W2 i U2 sprawdzane są na ćwiczeniach rachunkowych w trakcie rozwiązywania zadań i problemów z fizyki. Efekty W1, U1 i U4 sprawdzane są w trakcie egzaminu końcowego.. Efekty W3, U3 oraz K1 sprawdzane są podczas wykonywania pomiarów laboratoryjnych oraz opracowania sprawozdań. Ocena końcowa z egzaminu jest średnią arytmetyczną (ważoną) z następujących ocen: - ocena z egzaminu ustnego - ocena z ćwiczeń rachunkowych - ocena z ćwiczeń laboratoryjnych. |
Właścicielem praw autorskich jest Wojskowa Akademia Techniczna.