Fizyka

niestacjonarne

I stopnia

obowiązkowy

W 28 / x; C 16/+ ; L 16/+

Matematyka / Wymagania wstępne: podstawy rachunku wektorowego i analizy matematycznej

II sem / budownictwo / wszystkie specjalności

doc dr. inż. Wiesław BORYS

Udział w wykładach / 28

Samodzielne studiowanie tematyki wykładów / 20

Udział w ćw. rachunkowych / 16

Samodzielne przygotowanie się do tematyki ćw. rachunkowych / 24

Udział w laboratoriach / 16

Samodzielne przygotowanie się do tematyki ćw. lab. / 14

Samodzielne opracowanie wyników pomiarów lab. i sprawozdań / 24

Udział w konsultacjach / 12

Przygotowanie do egzaminu / 20

Udział w egzaminie / 2

Sumaryczne obciążenie pracą studenta: 176 / 7 ECTS

Zajęcia z udziałem nauczycieli : 74 / 2, 5 ECTS

Zajęcia o charakterze praktycznym: 40 / 1,5 ECTS

1) Podstawy fizyki klasycznej:

- kinematyka

- mechanika

2). Pola centralne: elektryczne i grawitacyjne

3) Pole magnetyczne

4) Indukcja elektromagnetyczna Faradaya

5) Fale elektromagnetyczne

6) Elementy fizyki współczesnej, w tym fizyki kwantowej

Wykład / wsparty przez zobrazowanie multimedialne i pokazy fizyczne

Przedmiot i metodologia fizyki.

Przedmiot i podział fizyki. Wielkości fizyczne i ich pomiar. Jednostki miary. Układ SI. Podst. wiadomości o wektorach. Podst. wiadomości z rachunku różniczkowego i całkowego.

4 W; 3 C; 0 L

Pola siłowe i ich charakterystyka.

Grupy i rodzaje sił. Podstawowe rodzaje odkształceń sprężystych. Energia potencjalna ciała sprężyście odkształconego. Tarcie. Prawo powszechnego ciążenia. Masa grawitacyjna i masa bezwładna. Pole grawitacyjne i jego natężenie. Ciężar ciał. Przyspieszenie ziemskie. Energia potencjalna i potencjał pola grawitacyjnego. Zasada zachowania energii.

4 W; 2 C; 2 L

Ruch drgający i falowy.

Ruch drgający harmoniczny. Prędkość i przyspieszenie punktu drgającego. Drgania swobodne, tłumione i wymuszone. Dodawanie drgań harmonicznych równoległych o tej samej częstotliwości. Istota ruchu falowego. Funkcja falowa. Rodzaje fal. Równanie różniczkowe ruchu falowego. Interferencja fal. Fale stojące.

4 W; 2 C; 4 L

Pole elektryczne.

Ładunek elektryczny. Prawo zachowania ładunku. Prawo Coulomba. Natężenie pola elektrycznego. Linie sił pola elektrycznego. Strumień pola elektrycznego. Prawo Gaussa-Ostrogradskiego. Napięcie i potencjał. Pojemność elektryczna. Kondensatory.

4 W; 2 C; 2 L

Pole magnetyczne.

Pole magnetyczne. Siła Lorentza. Indukcja magnetyczna. Siła elektrodynamiczna. Prawo Biota-Savarta-Laplace'a. Pole magnetyczne prostoliniowego przewodnika z prądem. Prawo Gaussa dla pola magnetycznego. Prawo przepływu prądu ( prawo Ampère'a).

2 W; 2 C; 2 L

Indukcja elektromagnetyczna Faradaya. Reguła Lenza. Równania Maxwella.

3 W; 2 C ; 0 L

Prąd elektryczny.

Natężenie prądu elektrycznego. Prawo Ohma. Opór właściwy i przewodnictwo właściwe. Pierwsze i drugie prawo Kirchhoffa. Elektrolity. Elektroliza. Prawa elektrolizy Faradaya. Stała Faradaya.

4 W; 1 C; 2 L

Optyka.Przedmiot optyki geometrycznej. Podstawowe prawa optyki geometrycznej. Załamanie światła w pryzmacie. Załamanie światła na powierzchni sferycznej. Soczewki i ich wady. Podstawowe przyrządy optyczne.

3 W; 2 C; 4 L

Razem: 28 W; 16 C; 16 L

podstawowa:

 Z. Raszewski, J. Zieliński; T. Kostrzyński. Wybrane zagadnienia z fizyki, Podręcznik Akade-micki, Bel Studio sp.zoo 2002

 A.W. Astachow i inni: Kurs fizyki, T.1-3, WNT Warszawa 1998-99

 J. Massalski, M. Massalska: Fizyka dla inżynierów, cz. I i II, WNT, Warszawa 1975-1980 , lub późniejsze.

 M. Demianiuk: Wykłady z fizyki dla inżynierów cz. I, II, i III, Wyd. WAT 2001

uzupełniająca:

 K. Sierański i inni - Repetytorium z Fizyki – Kurs powtórkowy dla studentów I roku i uczniów szkół średnich. Scripta Wrocław 2003r

 K. Sierański i inni - Fizyka – Wzory i prawa z objaśnieniami część I, II, III. Skrypt do zajęć z fi-zyki dla studentów I i II roku WYŻSZYCH UCZELNI. Scripta Wrocław 2005r

 K. Sierański i inni - Fizyka – zadania z rozwiązaniami cześć I i II – Skrypt do ćwiczeń z fizyki dla studentów I roku WYŻSZYCH UCZELNI. Scripta Wrocław 2000r

 David Halliday, Robert Resnick, Jearl Walker, Podstawy fizyki. T. 1-5, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2005/2006.

 Jearl Walker, Podstawy fizyki. Zbiór zadań. Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2005.

 Cz. Bobrowski, Fizyka, WNT, Warszawa 1997.

 Tomasz Kostrzyński, Jolanta Rutkowska, Konrad Zubko, Ćwiczenia laboratoryjne z fizyki, Skrypt WAT, Warszawa 2007.

 Zbigniew Raszewski, Jolanta Rutkowska, Jarosław Rutkowski, Fizyka ogólna. Przykłady i za-dania z fizyki, cz. I. Rozwiązania i odpowiedzi do zadań z fizyki, cz.II. Skrypt WAT, Warszawa 1997.

W1 Ma wiedzę w zakresie podstaw fizyki klasycznej, kwantowej. Zna prawa rządzące ww. działami fizyki i związki między nimi. K_W01

W2 Zna podstawowe metody rozwiązywania zadań z fizyki K_W01, K_W02

W3 Zna metody pomiaru wybranych wielkości fizycznych, oraz pod-stawy metrologii K_W03

U1 Umie rozpoznać i wyjaśnić proste zjawiska z punktu widzenia fi-zycznego, znajdować powiązanie pomiędzy różnymi zjawiskami K_U08

U2 Potrafi rozwiązać proste zadania bazujące na podstawowych pra-wach fizyki, rachunku wektorowym, różniczkowym i całkowym K_U08

U3 Umie zbudować prosty układ pomiarowy zgodnie z zadanym sche-matem i specyfikacją , oraz przeprowadzić pomiary i je opracować określając niepewności, a także zinterpretować uzyskane wyniki w kontekście posiadanej wiedzy fizycznej K_U08, K_U05

U4 Ma umiejętność samokształcenia się K_U08, K_U05, K_U01

K1 Potrafi pracować i współdziałać w grupie dla optymalizacji osiągnięcia postawionego celu K_K03, K_K01,

Przedmiot zaliczany jest na podstawie pozytywnej oceny z egzaminu ustnego po uprzednim zaliczeniu ćwiczeń rachunkowych i ćwiczeń laboratoryjnych.

Ćwiczenia rachunkowe zaliczane są na podstawie pozytywnej oceny z pisemnego sprawdzianu końcowego.

Ćwiczenia laboratoryjne zaliczane są na podstawie pozytywnej oceny końcowej z wykonania zestawu ćwiczeń przewidzianych w planie Laboratorium Fizycznego.

Ocena końcowa z egzaminu jest średnią arytmetyczną (ważoną) z następujących ocen:

- ocena z egzaminu ustnego

- ocena z ćwiczeń rachunkowych

- ocena z ćwiczeń laboratoryjnych

Efekty W2 i U2 sprawdzane są na ćwiczeniach rachunkowych w trakcie rozwiązywania zadań i problemów z fizyki.

Efekty W1, U1 i U4 sprawdzane są w trakcie egzaminu końcowego.

Efekty W3, U3 oraz K1 sprawdzane są podczas wykonywania pomiarów laboratoryjnych oraz opracowania sprawozdań.