Budownictwo specjalne

niestacjonarne

II stopnia

W20x; C10+; L16+

Mechanika budowli / wymagania wstępne: znajomość stateczności konstrukcji budowlanych.

Dynamika budowli / wymagania wstępne: umiejętność obliczania częstości drgań własnych konstrukcji i współczynnika dynamicznego.

Konstrukcje betonowe / wymagania wstępne: znajomość stateczności i odporności na obciążenia dynamiczne.

Budownictwo (początek 2016/2017)

dr inż. Roman KRZEWIŃSKI

1. Udział w wykładach / 20

2. Samodzielne studiowanie tematyki wykładów / 10

3.1. Udział w ćwiczeniach / 10

3.2. Udział w laboratoriach / 16

4.1. Samodzielne przygotowanie do ćwiczeń / 20

4.2. Samodzielne przygotowanie do laboratoriów / 30

5. Udział w konsultacjach / 8

6. Przygotowanie do egzaminu / 10

7. Udział w egzaminie / 2

Sumaryczne obciążenie pracą studenta 126 / 5 ECTS

Zajęcia z udziałem nauczycieli: 1+3+5+7=54 / 2 ECTS

Zajęcia o charakterze praktycznym: 3+4= 76 / 3 ECTS

Sposoby określania odporności budowli na obciążenia dynamiczne,

w szczególności generowane wybuchem zarówno klasycznym jak i jądrowym. Zasady projektowania schronów wykopowych i drążonych, komór wybuchowych i magazynów materiałów wybuchowych. Metodyka realizacji robót strzałowych w budownictwie.

Pełny opis: Wykłady / metody dydaktyczne: Wykłady są realizowane metodą podającą lub konwersatoryjną z wykorzystaniem materiałów poglądowych. Konsultacje.

Tematy kolejnych zajęć (liczba godzin):

1. Elementy dynamiki budowli. Współczynnik dynamiczny / 2 godziny.

2. Parametry obciążeń wywołanych działaniem konwencjonalnych środków rażenia / 2 godziny.

3. Jednoczesne działanie uderzenia i wybuchu / 2 godziny.

4. Obciążenie elementów budowli powietrzną falą uderzeniową /

2 godziny.

5. Obciążenie elementów budowli falą ciśnień w gruncie / 2 godziny.

6. Odporność dynamiczna materiałów konstrukcyjnych /1 godzina.

7. Warstwy ochronne budowli przed promieniowaniem przenikliwym /

1 godzina.

8. Komory wybuchowe / 2 godziny.

9. Magazyny materiałów wybuchowych / 2 godziny.

10. Roboty strzałowe w budownictwie / 2 godziny.

11. Rozbiórka obiektów budowlanych z użyciem materiałów wybuchowych / 2 godziny.

Ćwiczenia / metody dydaktyczne; Ćwiczenia rachunkowe są realizowane metodą problemowo-dyskusyjną. Konsultacje.

Tematy kolejnych zajęć:

1. Parametry obciążeń wywołanych działaniem konwencjonalnych środków rażenia / 2 godziny.

2. Obciążenie elementów budowli powietrzną falą uderzeniową /

1 godzina.

3. Obciążenie elementów budowli falą ciśnień w gruncie /1 godzina.

4. Warstwy ochronne budowli przed promieniowaniem przenikliwym /

1 godzina.

5. Magazyny materiałów wybuchowych /1 godzina.

6. Roboty strzałowe w budownictwie /1 godzina.

7. Rozbiórka obiektów budowlanych z użyciem materiałów wybuchowych/ 2 godziny.

8. Kolokwium zaliczeniowe /1 godzina.

Laboratoria / metody dydaktyczne: laboratoria prowadzone są

metodami numerycznymi, realizowane jest modelowanie elementów konstrukcyjnych i ustrojów budowlanych na działanie wybuchu. Konsultacje.

Tematy kolejnych zajęć:

1. Parametry powietrznej fali uderzeniowej od wybuchu zewnętrznego. Wyznaczenie przebiegu zmienności w czasie według 4 metod / 4 godziny.

2. Parametry powietrznej fali uderzeniowej od wybuchu wewnętrznego. Wyznaczenie przebiegu zmienności w czasie/ 2 godziny.

3.Wyznaczenie grubości elementów konstrukcyjnych komór wybuchowych/ 2 godziny.

4. Obciążenie elementów konstrukcyjnych budynków obciążeniem statycznym zastępczym wybuchu konwencjonalnego / 2 godziny.

5. Obciążenie elementów konstrukcyjnych budynków (hali magazynowej) obciążeniem dynamicznym / 4 godziny.

6. Parametry powietrznej fali uderzeniowej wybuchu jądrowego. Obciążenie elementów konstrukcyjnych obciążeniem dynamicznym wybuchu jądrowego / 2 godziny.

podstawowa:

M. Rogalski, Fortyfikacja cz. I Zeszyt 2. Podstawy projektowania schronów. WAT, Warszawa, 1989.

E. Achremienia, Fortyfikacja cz. III Zeszyt 1. Broń jądrowa. Ogólna charakterystyka i działanie. WAT, Warszawa, 1985.

Z. Szcześniak, Modelowanie zachowania dynamicznego konstrukcji podziemnych w warunkach działania powietrznej fali uderzeniowej. WAT, Warszawa 1999.

R. Krzewiński, Dynamika wybuchu cz. I. . Metody określania obciążeń. WAT, Warszawa 1982.

R. Krzewiński, Dynamika wybuchu cz. II. Działanie wybuchu w ośrodkach inercyjnych. WAT, Warszawa 1983.

R. Krzewiński, R. Rekucki, Roboty budowlane przy użyciu materiałów wybuchowych. POLCEN, Warszawa 2005.

M. Zaborowski, Budownictwo Cz. II . Konstrukcja i obciążenia obudowy schronów drążonych pod ziemią. Warszawa, 1994.

Ochrona przed skutkami nadzwyczajnych zagrożeń. Tom 1. Praca zbiorowa pod redakcją Z. Mierczyka. WAT, Warszawa 2010.

Ochrona przed skutkami nadzwyczajnych zagrożeń. Tom 2. Praca zbiorowa pod redakcją Z. Mierczyka i R. Ostrowskiego. WAT, Warszawa 2011.

uzupełniająca:

M. Rogalski, Fortyfikacja cz. II Zeszyt 3. Przykłady obliczeń konstrukcji schronów na działanie klasycznych środków rażenia. WAT, Warszawa, 1982.

W1/Ma rozszerzoną i pogłębioną wiedzę z zakresu zagrożeń obiektów budowlanych, zna sposoby oceny parametrów oddziaływania wybuchu w różnych ośrodkach oraz budowlanej odpowiedzi na atak. Ma wiedzę dotyczącą zastosowania materiałów wybuchowych w budownictwie oraz w zakresie konstruowania schronów i innych budowli odpornych na obciążenia typu dynamicznego i zagrożenia atakiem współczesnych środków rażenia /K2A_W03, K2AS1_W3.

U1/Potrafi dokonać obliczenia obciążeń generowanych zarówno wybuchem klasycznym jak i jądrowym. umie określić odporność dynamiczną obiektów narażonych na potencjalne obciążenia wybuchowe. Potrafi projektować roboty budowlane z użyciem materiałów wybuchowych./K2A_U05.

U2/Potrafi zaprojektować schron dla ochrony ludności, odporny na obciążenia wybuchem jądrowym oraz zaproponować ulepszenia istniejących rozwiązań w tym zakresie./ K2A_UO4, K2AS1_U3.

Efekty uczenia są realizowane na rodzajach zajęć, określonych w poniższej matrycy.

Wykład Ćwiczenia Laboratoria

W1 X X X

U1 X X

U2 X X

K1 X X X