Języki programowania
Informacje ogólne
Kod przedmiotu: | WELEXWSI-JP |
Kod Erasmus / ISCED: | (brak danych) / (brak danych) |
Nazwa przedmiotu: | Języki programowania |
Jednostka: | Wydział Elektroniki |
Grupy: | |
Punkty ECTS i inne: |
(brak)
|
Język prowadzenia: | polski |
Forma studiów: | stacjonarne |
Rodzaj studiów: | I stopnia |
Forma zajęć liczba godzin/rygor: | W 20/+; L 24/+ |
Przedmioty wprowadzające: | 1. Technologia informacyjna 2. Metodyka i techniki programowania 1,2 |
Programy: | Dyscyplina naukowa: Elektronika i Telekomunikacja |
Autor: | ppłk dr inż. Tadeusz Sondej |
Skrócony opis: |
Koncepcje języków programowania. Programowanie strukturalne i obiektowe. Ewolucja języków programowania. Wprowadzenie do języka Java. Wirtualna maszyna Java i przenośność oprogramowania. Klasy i obiekty w języku Java. Typy danych i operacje. Dziedziczenie. Funkcje wejścia/wyjścia. Obsługa wyjątków. Zaawansowane elementy języka Java: typy generyczne, klasy abstrakcyjne, interfejsy, polimorfizm. Projektowanie aplikacji w języku Java. Projektowanie graficznego interfejsu użytkownika (GUI). Narzędzia wspomagające projektowanie aplikacji: BlueJ, NetBeans, Eclipse. |
Pełny opis: |
Tematyka wykładów: 1. Przegląd i porównanie języków programowania (C, C++, C#, Java, Python). 2. Koncepcje języków programowania: programowanie strukturalne (proceduralne), programowanie obiektowe. 3. Języki kompilowane i interpretowane. 4. Java, Ewolucja języka. Wirtualna maszyna Java. Przenośność oprogramowania. 5. Projektowanie programów w języku Java. Klasy i obiekty. Dziedziczenie. 6. Typy danych i operacje. Optymalizacja kodu programu. 7. Obsługa wyjątków. Operacje wejścia/wyjścia. 8. Środowiska projektowe IDE (BlueJ, NetBeans, Eclipse). 9. Projektowanie interfejsów graficznych użytkownika. 10. Zaawansowane elementy języka Java: typy generyczne, klasy abstrakcyjne, interfejsy, polimorfizm. |
Literatura: |
1. Lis M.: Praktyczny kurs Java, Helion, 2007 2. Barteczko K.: Java. Od podstaw do technologii, MIKOM, 2004 3. Kochan S. G.: Język C. Wprowadzenie do algorytmów, Helion, 2005 4. Cormen T. H.: Wprowadzenie do algorytmów, WNT, 2004 5. Materiały z Internetu na podstawie informacji podawanej na wykładach. |
Efekty uczenia się: |
W1-Student zna i rozumie sposób programowania systemów mikroprocesorowych, różnice pomiędzy programowaniem strukturalnym i obiektowym, różnice pomiędzy językami kompilowanymi a interpretowanymi. Zna pojęcie maszyny wirtualnej (K_W06, K_W07) W2-Student zna rodzaje języków programowania oraz specjalizowane komputerowe narzędzia do projektowania aplikacji komputerowych (K_W07) U1-Student potrafi wykorzystać poznane techniki programowania do opracowania aplikacji komputerowej zgodnie z przyjętymi wymaganiami (K_U17) U2-Student potrafi posłużyć się właściwie dobranymi środowiskami programistycznymi i symulatorami w celu wykonania projektu i symulacji programu komputerowego oraz potrafi wgrać oprogramowanie do systemu mikroprocesorowego (K_U10) U3-Student potrafi ocenić przydatność popularnych metod i narzędzi służących do rozwiązywania prostych zadań programistycznych, typowych dla elektroniki oraz wybierać i stosować właściwe metody i narzędzia projektowe (K_U10, K_U21) K1-Student ma świadomość odpowiedzialności za pracę własną oraz jest gotowy do podporządkowania się zasadom pracy w zespole i ponoszenia odpowiedzialności za wspólnie realizowane zadania (K_K04) |
Metody i kryteria oceniania: |
Warunkiem zaliczenia przedmiotu jest uzyskanie zaliczenia laboratoriów. Laboratoria są zaliczane na podstawie przedstawionych projektów. Zaliczenie części wykładowej odbywa się na podstawie kolokwium. |
Właścicielem praw autorskich jest Wojskowa Akademia Techniczna.