Mechanika techniczna 2

stacjonarne

I stopnia

obowiązkowy

W 16/+; C 14/+

Matematyka 1 / wymagania wstępne: rozwiązywanie układów równań.

Matematyka 2 / wymagania wstępne: pochodne funkcji jednej zmiennej oraz całki jednokrotne.

Mechanika techniczna 1 / wymagania wstępne: równania równowagi statycznej.

Semestr: IV

Kierunek studiów: Energetyka

Specjalność: Wszystkie specjalności

dr inż. Jacek Nowak

aktywność / obciążenie studenta w godz.

1. Udział w wykładach / 16

2. Udział w laboratoriach / .....

3. Udział w ćwiczeniach / 14

4. Udział w seminariach / .....

5. Samodzielne studiowanie tematyki wykładów / 12

6. Samodzielne przygotowanie do laboratoriów / .....

7. Samodzielne przygotowanie do ćwiczeń / 14

8. Samodzielne przygotowanie do seminarium / .....

9. Realizacja projektu / .....

10. Udział w konsultacjach / 4

11. Przygotowanie do egzaminu / .....

12. Przygotowanie do zaliczenia / 12

13. Udział w egzaminie / .....

Sumaryczne obciążenie pracą studenta: 62 godz. / 3 ECTS

Zajęcia z udziałem nauczycieli (1+2+3+4+9+10+13): 34 godz. / 1 ECTS

Zajęcia powiązane z działalnością naukową (Σ1÷9): 56 godz. / 2 ECTS

Charakterystyki geometryczne figur płaskich. Wyznaczanie reakcji i wykresów sił przekrojowych w belkach prostych. Statyczna próba rozciągania metali. Rozciąganie i ściskanie, skręcanie i zginanie proste prętów. Stan naprężenia. Stan odkształcenia. Związki fizyczne i hipotezy wytężenia materiału izotropowego. Złożone przypadki wytrzymałościowe. Wyboczenie prętów. Naprężenia termiczne. Podstawy mechaniki płyt kołowo symetrycznych, rur grubościennych. Stateczność i wytrzymałość powłok osiowo-symetrycznych. Zbiorniki ciśnieniowe.

WYKŁAD

1. Charakterystyki geometryczne pierwszego i drugiego stopnia figur płaskich.

2. Podstawowe pojęcia wytrzymałości materiałów. Statyczna próba rozciągania metali. Warunek nośności i użytkowania. Definicje sił przekrojowych w prętach prostych, zależności różniczkowe. Wyznaczanie wykresów sił przekrojowych.

3. Rozciąganie i ściskanie prętów. Naprężenia normalne. Skręcanie prętów o przekroju kołowym, pierścieniowym, cienkościennym. Naprężenia styczne, kąty obrotu. Projektowanie.

4. Zginanie belek o przekroju prostokątnym i dwuteowym. Naprężenia normalne i styczne. Projektowanie.

5. Stan naprężenia i odkształcenia. Związki fizyczne dla materiału izotropowego. Hipotezy wytężenia materiału izotropowego. Naprężenia zredukowane.

6. Przypadki wytrzymałości złożonej prętów: klasyfikacja, zginanie ukośne, mimośrodowe rozciąganie/ściskanie, zginanie ze skręcaniem, zginanie ze ścinaniem. Wyboczenie prętów. Naprężenia termiczne.

7. Stateczność i wytrzymałość powłok osiowo-symetrycznych. Analiza stanu naprężenia w zbiornikach ciśnieniowych.

8. Wytrzymałość rur grubościennych. Zagadnienie Lamego. Wytrzymałość płyt kołowo-symetrycznych.

ĆWICZENIA

1. Wyznaczanie reakcji i wykresów sił przekrojowych w belkach prostych. Cechy charakterystyczne wykresów sił przekrojowych.

2. Projektowanie prętów rozciąganych/ściskanych. Projektowanie prętów skręcanych o przekroju kołowym, pierścieniowym, cienkościennym.

3. Projektowanie belek zginanych o przekroju prostokątnym i dwuteowym. Wyznaczanie naprężeń normalnych i stycznych.

4. Kolokwium 1: Wyznaczanie reakcji i wykresów sił przekrojowych w belkach . Zadania kontrolne i projektowe w zakresie rozciągania/ściskania, skręcania oraz zginania prętów.

5. Stan naprężenia i odkształcenia. Sprawdzanie wytężenia za pomocą hipotez wytrzymałościowych.

6. Zadania z wytrzymałości złożonej prętów pryzmatycznych oraz wyboczenia prętów.

7. Analiza stanu naprężenia w zbiornikach ciśnieniowych. Kolokwium 2: Wytrzymałość złożona prętów

podstawowa:

- M. Klasztorny: Wytrzymałość materiałów, DWE, Wrocław, 2013.

uzupełniająca:

- Z. Dyląg i in.: Wytrzymałość materiałów, T.1 i 2, WNT, 1999

Symbol i nr efektu modułu / efekt kształcenia / odniesienie do efektu kierunkowego

W1 / ma uporządkowaną wiedzę w zakresie analizy stanu naprężenia i odkształcenia w punkcie ciała odkształcalnego, analizy wytrzymało-ściowej elementów maszyn w prostych i złożonych przypadkach wytrzymałościowych / K_W05

W2 / ma uporządkowaną wiedze w zakresie podstaw mechaniki płyt kołowo-symetrycznych i rur grubościennych, analizy stateczności i wytrzymałości powłok osiowo-symetrycznych, analizy stanu naprężenia w zbiornikach ciśnieniowych / K_W05

U1 / potrafi przeprowadzać analizy wytrzymałościowe w zakresie obliczania sił wewnętrznych, naprężeń i przemieszczeń / K_U23

K1 / student ma świadomość odpowiedzialności za pracę własną oraz jest gotowy do podporządkowania się zasadom pracy w zespole i pono¬szenia odpowiedzialności za wspólnie realizowane zadania / K_K04

Przedmiot zaliczany jest na podstawie: zaliczenia.

Ćwiczenia zaliczane są na podstawie: zaliczenia kolokwiów i zadań domowych.

Zaliczenie przedmiotu jest prowadzone w formie kolokwium z wykładów.

Warunkiem dopuszczenia do zaliczenia jest zaliczenie ćwiczeń audytoryjnych.

Osiągnięcie efektu W1, W2 – weryfikowane jest na podstawie kolokwium z wykładów.

Osiągnięcie efektu U1 – sprawdzanie jest na podstawie poprawnego rozwiązania przykładowych zadań.

Osiągnięcie efektu K1 – sprawdzane jest na podstawie współpracy w grupie i umiejętności pozyskania informacji z innych źródeł.

Ocenę bardzo dobrą otrzymuje student, który osiągnął zakładane efekty kształcenia na poziomie 91-100%.

Ocenę dobrą plus otrzymuje student, który osiągnął zakładane efekty kształcenia na poziomie 81-90%.

Ocenę dobrą otrzymuje student, który osiągnął zakładane efekty kształcenia na poziomie 71-80%.

Ocenę dostateczną plus otrzymuje student, który osiągnął zakładane efekty kształcenia na poziomie 61-70%.

Ocenę dostateczną otrzymuje student, który osiągnął zakładane efekty kształcenia na poziomie 51-60%.

Ocenę niedostateczną otrzymuje student, który osiągnął zakładane efekty kształcenia na poziomie równym lub niższym niż 50%.