Podstawy grafiki inżynierskiej

stacjonarne

I stopnia

obowiązkowy

Razem godzin - 30,

wykłady - 12h, zaliczenie

ćwiczenia - 18h, zaliczenie

Punkty ECTS - 3

Matematyka, wymagania wstępne: zagadnienia geometrii elementarnej

Kanon kształcenia - jednolity dla pierwszego semestru

Lp. Aktywność / Obciążenie w godz.

1. Udział w wykładach / 12

2. Udział w laboratoriach

3. Udział w ćwiczeniach / 18

4. Udział w seminariach

5. Samodzielne studiowanie tematyki wykładów / 24

6. Samodzielne przygotowanie do laboratoriów

7. Samodzielne przygotowanie do ćwiczeń / 24

8. Samodzielne przygotowanie do seminarium

9. Realizacja projektu

10. Udział w konsultacjach / 10

11. Przygotowanie do egzaminu

12. Przygotowanie do zaliczenia / 6

13. Udział w egzaminie

Sumaryczne obciążenie pracą studenta (godz. / ECTS): 94 / 3,0

Zajęcia z udziałem nauczycieli: 1+2+3+4+9+10+13 (godz. / ECTS): 40 / 1,5

Zajęcia powiązane z działalnością naukową (godz. / ECTS): 64 / 2,0

Podstawy wykonania i umiejętność odczytywania inżynierskiej dokumentacji technicznej. Metody odwzorowań figur geometrycznych na płaszczyźnie, oparte na rzutowaniu równoległym i środkowym. Normalizacja w zakresie dokumentacji technicznej. Zapoznanie się z podstawowym oprogramowaniem wspomagającym proces tworzenia dokumentacji technicznej.

Wykład /metoda słowna z wykorzystaniem prezentacji multimedialnych.

1. Rzutowanie środkowe i równoległe. Niezmienniki rzutowania równoległego. Praktyczne metody odwzorowania figur geometrycznych na płaszczyznę. Układy aksonometryczne stosowane w praktyce / 2 godz.

2. Rzutowanie prostokątne na dwie lub więcej prostopadłych rzutni (rzuty Monge`a): odwzorowanie punktu, prostej i płaszczyzny, przynależność elementów, elementy wspólne / 2 godz.

3. Powierzchnie obrotowe, równik i południk główny oraz boczny tej powierzchni. Przynależność punktu do powierzchni obrotowej. Przekroje powierzchni obrotowych / 2 godz.

4. Normalizacja w rysunku technicznym. Rodzaje i zasady tworzenia dokumentacji technicznej. Znormalizowane elementy rysunku technicznego. Rzutowanie prostokątne brył metodą pierwszego kąta i metodą identyfikowaną strzałkami / 2 godz.

5. Przedstawianie elementów konstrukcyjnych za pomocą widoków, przekrojów i kładów. Ogólne zasady wymiarowania w rysunku technicznym / 2 godz.

6. Uproszczenia rysunkowe w odwzorowaniu elementów konstrukcyjnych oraz ich połączeń. Schematy układów technicznych / 1 godz. Zaliczenie wykładów - kolokwium / 1 godz.

Ćwiczenia audytoryjne

1. Podstawowe konstrukcje z przynależności oraz elementów wspólnych w rzutach Monge’a / 2 godz.

2. Kreślenie trzech rzutów prostokątnych wielościanów / 2 godz.

3. Rzutowanie elementów metodą pierwszego kąta / 2 godz.

4. Rysowanie widoków przekrojów i kładów / 2 godz.

5. Ogólne zasady wymiarowania / 2 godz.

6. Rysowanie połączeń elementów konstrukcyjnych / 2 godz.

7. Wprowadzenie do graficznych metod wspomagających tworzenie dokumentacji rysunkowej / 2 godz.

8. Tworzenie i modyfikacji podstawowych obiektów rysunkowych w programie Solid Edge / 2 godz.

9. Komputerowe modelowanie części maszyn - zaliczenie /2 godz.

Podstawowa:

1. Bieliński A., Mierzyński J., Telega J.: Geometria wykreślna. Teoria, przykłady, zadania. Wydawnictwo WAT, Warszawa 2013.

2. Bieliński A.: Geometria wykreślna. Oficyna wydawnicza Politechniki Warszawskiej, Warszawa 2015.

3. Lewandowski T.: Rysunek techniczny dla mechaników. WSiP , Warszawa 2015.

4. G. Kazimierczak, B. Pacula, A. Budzyński: Solid Edge. Komputerowe wspomaganie projektowania, Wydawnictwo Helion.

Uzupełniająca:

5. Dobrzański T.: Rysunek techniczny maszynowy. WNT, Wydanie 26, Warszawa 2017.

6. Burcan J.: Podstawy rysunku technicznego. Wyd. Naukowe PWN, Warszawa 2016.

W1 / Zna metody odwzorowań i restytucji elementów przestrzeni oparte na rzutowaniu równoległym oraz zasady rysowania i odczytywania rysunków podstawowych części maszyn zgodnie z normami rysunku technicznego

W2 / Zna podstawy projektowania wybranych części maszyn i zespołów maszyn oraz zna narzędzia komputerowego wspomagania działań inżynierskich w zakresie projektowania i wytwarzania części maszyn

U1 / Potrafi porozumiewać się przy użyciu różnych technik w środowisku społecznym, w tym w środowisku zawodowym. W szczególności zna techniki informacyjno-komunikacyjne właściwe do realizacji zadań typowych dla działalności inżynierskiej

U2 / Potrafi - zgodnie z zadaną specyfikacją - zaprojektować oraz zrealizować proste urządzenie, obiekt, system lub proces, używając właściwych metod, technik i narzędzi

K1 / Dostrzega potrzebę i zna możliwości ciągłego dokształcania się (poprzez studia podyplomowe, kursy) w kierunku podnoszenia kompetencji zawodowych, osobistych i społecznych

K2 / Dostrzega i prawidłowo identyfikuje oraz rozstrzyga dylematy związane z wykonywaniem zawodu, z badaniami i działalnością inżynierską

Warunkiem zaliczenia ćwiczeń audytoryjnych jest uzyskanie pozytywnych ocen z realizacji poszczególnych zadań zlecanych w trakcie zajęć (zadania rysunkowe w ramach prac domowych).

Warunkiem zaliczenia przedmiotu jest uzyskanie pozytywnej oceny z zaliczenia ćwiczeń audytoryjnych i pisemnego kolokwium obejmującego całość programu przedmiotu (zawierającego pytania otwarte lub/i testowe wielokrotnego wyboru).

Osiągnięcie efektów uczenia się weryfikowane jest następująco:

• efekty z kategorii wiedzy W weryfikowane są na kolokwium,

• efekty z kategorii umiejętności U weryfikowane są w trakcie ćwiczeń audytoryjnych i prac domowych w formie zadań rysunkowych oraz w pewnym zakresie na kolokwium,

• efekty z kategorii kompetencji społecznych K weryfikowane są w trakcie ćwiczeń audytoryjnych.

Oceny osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się:

Ocenę bardzo dobrą otrzymuje student, który osiągnął zakładane efekty uczenia się na poziomie 91-100%.

Ocenę dobrą plus otrzymuje student który osiągnął zakładane efekty uczenia się na poziomie 81-90%.

Ocenę dobrą otrzymuje student, który osiągnął zakładane efekty uczenia się na poziomie 71-80%.

Ocenę dostateczną plus otrzymuje student, który osiągnął zakładane efekty uczenia się na poziomie 61-70%.

Ocenę dostateczną otrzymuje student, który osiągnął zakładane efekty uczenia się na poziomie 51-60%.

Ocenę niedostateczną otrzymuje student, który osiągnął zakładane efekty uczenia się na poziomie równym lub niższym niż 50%.

Na końcową ocenę składają się: ocena uzyskana z kolokwium, oceny z ćwiczeń audytoryjnych oraz zaangażowanie i sposób podejścia studenta do nauki.