Grafika inżynierska WMTXXWSJ-GI
Ćwiczenia (CW) Semestr letni 2019/2020

podstawowa:

1. T. Dobrzański, „Rysunek techniczny maszynowy”, WNT ,2012.

2. S. Kachel, Grafika inżynierska, WAT, 2009.

uzupełniająca:

1. J. Rogowski, „Podstawowe konstrukcje geometryczne w rzutach Mon-ge’a”, PWN 1993;

2. P. Kiciak, Podstawy modelowania krzywych i powierzchni. WNT, 2005

symbol/ efekt kształcenia/ odniesienie do efektów kierunku

W1 / Ma uporządkowaną, podbudowana teoretycznie wiedzę ogólną obejmu-jącą zagadnienia z grafiki inżynierskiej tj. elementarną wiedzę z zakresu systemów CAD i tworzenia rysunku 2D. / K_W07

U1 / Potrafi wykonać i opracować dokumentację rysunkową dotyczącą reali-zacji zadania inżynierskiego, a także potrafi przygotować i przedstawić prezentację poświęconą wynikom realizacji zadania inżynierskiego../ K_U03

U2 / Potrafi stosować metody i narzędzia CAD do opracowania dokumentacji rysunkowej do realizacji zadań typowych dla działalności inżynierskiej / K_U08

K1 / Student ma świadomość odpowiedzialności za pracę własną /K_K01

K2 / Rozumie potrzebę i zna możliwości ciągłego dokształcania się, prze-strzegania zasad etyki zawodowej /K_K03

Przedmiot zaliczany jest na podstawie: Zaliczenia z oceną

Ćwiczenia zaliczane są na podstawie: zaliczenia z oceną;

Zaliczenie przedmiotu na ocenę jest przeprowadzane na podstawie średniej z pozytywnych ocen za wszystkie efekty kształcenia.

Zaliczenie wykładów dla zakresu W1 na ocenę odbywa się na podstawie oce-ny z pisemnego sprawdzianu teoretyczno-praktycznego 20 pytań, poleceń, zadań, po zakończenie cyklu wykładów, obejmującego elementarną wiedzę z zakresu systemów CAD i tworzenia rysunku 2D.

Zaliczenie ćwiczeń na ocenę dla zakresu U1, U2, odbywa się na podstawie średniej z ocen z wszystkich sprawdzianów wiadomości i umiejętności prze-prowadzanych na każdych ćwiczeniach w semestrze.

Sprawdzanie kompetencji społecznych K1, K2 jest dokonywane w trakcie ćwiczeń audytoryjnych.

Ocenę bardzo dobrą otrzymuje student, który udzielił bezbłędnych odpowie-dzi na min. 95% pytań pisemnego testu sprawdzającego, oraz który posiadł wiedzę i umiejętności przewidziane efektami kształcenia, a ponadto wykazuje zainteresowanie przedmiotem, w sposób twórczy podchodzi do powierzonych zadań i wykazuje się samodzielnością w zdobywaniu wiedzy. Wykazuje się wytrwałością i samodzielnością w pokonywaniu trudności oraz systematycz-nością pracy.

Ocenę dobrą plus otrzymuje student, który udzielił bezbłędnych odpowiedzi na min. 90% pytań pisemnego testu sprawdzającego, oraz który posiadł wie-dzę i umiejętności przewidziane efektami kształcenia, a ponadto wykazuje zainteresowanie przedmiotem, w sposób twórczy podchodzi do powierzonych zadań i wykazuje się samodzielnością w zdobywaniu wiedzy. Wykazuje się wytrwałością i samodzielnością w pokonywaniu trudności oraz systematycz-nością pracy.

Ocenę dobrą otrzymuje student, który udzielił bezbłędnych odpowiedzi na min. 80% pytań pisemnego testu sprawdzającego, oraz który posiadł wiedzę i umiejętności przewidziane programem nauczania w stopniu dobrym. Potrafi rozwiązywać zadania i problemy o średnim stopniu trudności.

Ocenę dostateczną plus otrzymuje student, który udzielił bezbłędnych od-powiedzi na min. 70% pytań pisemnego testu sprawdzającego, oraz który posiadł wiedzę i umiejętności przewidziane programem nauczania w stopniu dobrym. Potrafi rozwiązywać zadania i problemy o średnim stopniu trudności.

Ocenę dostateczną otrzymuje student, który udzielił bezbłędnych odpowiedzi na min. 55% pytań pisemnego testu sprawdzającego, oraz który posiadł wie-dzę i umiejętności przewidziane programem nauczania w stopniu dostatecz-nym. Samodzielnie rozwiązuje zadania i problemy o niskim stopniu trudności. W jego wiedzy i umiejętnościach zauważalne są luki, które potrafi jednak uzupełnić pod kierunkiem nauczyciela.

Ocenę niedostateczną otrzymuje student, który nie spełnia przedstawionych powyżej wymogów.

Ćwiczenia audytoryjne / metoda werbalno-praktyczna

1. Metody definiowania punktu. Instrukcje definicji: linii, okręgu, łuku, in-strukcje tworzenia splajnów, instrukcje tworzenia powierzchni, brył, opera-cje na bryłach. / 2 / Wykorzystanie struktur języka GRIP do definicji obiektów geometrycznych. Porównanie techniki modelowania: szkic inte-raktywny – programowanie.

2. Definicja układów współrzędnych, definicja macierzy przekształceń, ope-racje przekształceń afinicznych, instrukcje kontroli atrybutów obiektów geometrycznych. / 2 / Wykorzystanie submodułu settings w metodzie in-teraktywnej oraz w metodzie programowania - instrukcje GPA i EDA.

3. Przekształcenia afiniczne w systemach CAD. / 2/ Wykorzystanie struktur MATRIX do modelowania elementów części maszyn.

4. Rysunek wykonawczy elementu części maszyn w rzutach. / 2 / Tworzenie rysunku wykonawczego profilowanej tarczy.

5. Modyfikacja obiektów geometrycznych elementów składowych do złożeń, podstawowe polecenia edycyjne. / 2 / Modelowanie układu tarcz, mode-lowanie łożyska kulkowego – interaktywnie i z wykorzystaniem języka programowania.

6. Modelowanie podstawowych elementów konstrukcyjnych: zespołów czę-ści maszyn. / 2 / Modelowanie wałka stopniowanego z wpustami – inte-raktywnie i programowo.

7. Edycja i wymiarowanie w module Drafting. / 2 / Edycja wałka stopniowa-nego z wpustami – interaktywnie i programowo.

8. Dokumentacja techniczna: opracowywanie płaskiej dokumentacji tech-nicznej na podstawie obiektów bryłowych. / 2 / Opracowanie dokumentacji technicznej na bazie połączenia śrubowego: kołnierz-kołnierz.

9. Dokumentacja techniczna: opracowywanie płaskiej dokumentacji tech-nicznej na podstawie obiektów bryłowych. / 2 / Opracowanie dokumentacji technicznej na bazie połączenia śrubowego: płyta-wspornik.

Ćwiczenia audytoryjne / metoda werbalno-praktyczna